Pagina's

maandag 1 december 2008

Kramp!

Hoe vind je je inspiratie als je helemaal vastzit? Het even niet meer weet waar te beginnen en waar te zoeken? Soms heb je dat, van die momenten - soms duren die een uur, soms ook een paar weken - dat je merkt: mmm, ik ben niet zo tevreden. Nee, erger nog: ik vind het eigenlijk nogal 'sh...' gaan momenteel. Deze nacht ontdekte ik, na een paar uur wakker gelegen te hebben en daarin geen oplossing gevonden te hebben voor 'mijn problemen', dat eens even flink huilen stap één is. Daarna het bed verlaten voor een kop thee en nog een uur op de bank dommelen totdat de morgen zich aandient.
En wat dan 'die problemen' zijn, vraag jij je af? Weet je, dat zou ik nu uitgebreid kunnen gaan beschrijven maar:
een: ...dat maakt deze 'problemen' alleen maar 'vaster' in mijn hoofd, terwijl ik ze zelf bedacht heb; ze bestaan he-le-maal niet, alleen ik denk dat ze bestaan. En dat maakt ze tot zulke grote monsters.
twee: ...de inhoud van mijn problemen is niet waar het om gaat. Het gaat om mijn houding. Ik verzet me met man en macht tegen het ontevreden gevoel, wil dat alles in mijn leven vlekkeloos verloopt. Daar hoort geen getwijfel, onvrede of 'ik weet het even niet zo goed hoe aan te pakken' gedoe bij. Denk ik.
drie: ...als ik nu eens ophoud met het bestrijden van 'de problemen', en me verzoen met het gegeven dat ik me momenteel niet toppie voel in hoe ik bezig ben, dat die gevoelens helemaal welkom zijn én dat ik niet hoef te geloven in het verhaal erachter, dan ontspant de kramp. En hoeft er even niets opgelost.
Poeh, als ik dat vannacht nu eens zo gesnapt had dan.... ONEE STOP! Ook het feit dat ik dat vannacht niet zag en nu wel laat ik voor wat het is. Met mijn tengels eraf blijven. Helemaal goed zo. Niks meer aan doen.
Volg je me een beetje? Misschien wel, want ik denk dat iedereen wel van dit soort wanhopige momenten met zichzelf meemaakt. En op het moment dat je uitgeput neerstort op je bed/bank/keukenstoel/zitzak/zacht Perzisch tapijt, en "ik weet het ECHT niet meer" uitroept, dan heb je het gouden moment te pakken. Je bent dan opgehouden te strijden met hoe het is. En daarin, ja precies daarin, zit de inspiratie. En kun je weer gaan 'bewegen' (zoals een blog schrijven).
ps.1 wil je toch weten wat mijn 'probleem' was? ...
ps.2 Nee, ik verklap het lekker toch niet
ps.3 Misschien dat een volgend blog opheldering geeft, haha, cliffhanger

Geen opmerkingen: