Pagina's

dinsdag 7 september 2010

Coachen vanuit contact

Vandaag bereid ik met mijn collega Godfried Ijsseling (http://godfriedijsseling.blogspot.com) de eerste module voor van een training voor beginnende coaches. Wat wil je leren als beginnende coach? Over het algemeen staat de leervraag "structuur van het coachingsgesprek" met stip op 1, ofwel: de vaardigheid om het gesprek vorm te geven en ergens "naartoe te werken". Logische vraag, als je hierin met gezond verstand praktijkervaring hebt opgedaan, maar een bepaald theoretisch kader en praktisch handvat mist. En dus niet goed weet waar een coachingsgesprek heen gaat en of dat met wat meer structuur gerichter zou zijn.
Het leuke is... dat weten wij (als meer ervaren coaches) ook nog steeds niet. Ja, wel over die handvatten, maar niet waar het coachingsgesprek heen gaat. Dat is namelijk zo oningevuld als het leven zelf. Uhuh! hoor ik je denken. Lekker dan! Doe ik daar een coach-opleiding voor? Ja en nee. Uiteraard bieden wij je methoden en structuur voor hoe je een gesprek kunt insteken. Zodat je aanpak bewust is en je bijv. met opzet aanstuurt op het vinden van "succesfactoren" en toewerkt naar een oplossing met de coachee voor diens nieuwe manier van handelen in een specifieke situatie.
Tegelijkertijd is onze visie: de relatie, het contact in het hier-en-nu, en daarin jouw houding als coach, is meer bepalend voor proces en resultaat, dan welke tool / methode / handvat dan ook. Als je je niet bewust bent van hoe jij kijkt, vanuit welke drijfveren jij coacht, welke (overdrachts)patronen kunnen opspelen bij jou in reactie op je klant... dan raak je alsnog verdwaald met je coachee in een onzichtbaar web van verwarring. Speel jij, voordat je het doorhebt, een rol in het verhaal van de ander, en de ander in jouw verhaal. In plaats van dat je met een open blik en open hart daadwerkelijk met de ander in contact staat en de intentie van iemand kunt 'zien' onder diens, soms minder fraaie of verhullende of afwerende, gedrag.
Dus ja, daar gaan we voor: het boven tafel krijgen van "jouw verhaal", jouw onderliggende drijfveren, overtuigingen, manier van kijken naar de wereld. Om vanuit daar te oefenen met een "open blik" waarmee je de ander werkelijk ontmoet i.p.v. vanuit een gekleurde bril. En dat vraagt van ons, als trainers, hetzelfde te doen: ook met de billen bloot en onze eigen verhalen op tafel hebben. Spannend maar ook zo "waarachtig" om te doen, dat ik er zin in heb. Coaches in spé, here we go!

Geen opmerkingen: