Pagina's

maandag 1 augustus 2011

Zomer inspiratie

Op zich is er weinig voor nodig om mij te inspireren en doen genieten in de zomer. De combinatie van zon, wat meer vrije tijd,  ijs eten, de hond die het water inscheurt de bal achterna... Dat doet mij glimlachen, zonder meer. Vandaag was zeker zo'n dag. Ik was wel aan het werk, thuis achter de laptop, eigen tempo, koffie erbij, de de zon die zich na weken eindelijk weer eens achter de wolken voorbij durfde tonen. Ondanks de acties die ik doe voor onze Zomerbaak, is het toch allemaal wat rustiger op het werk. Ik kom eindelijk toe aan het editen van website teksten, zaken doordenken voor een nieuw design voor ons programma Leidinggeven aan Professionals, en eens een keer rustig lunchen met een collega.
In persoonlijke zin werd mij de afgelopen periode iets heel duidelijk: daar waar je verdriet niet voldoende toelaat, draai je ook de kraan dicht naar je levendigheid. Voor het volle genieten van het leven, voor volledige ontspanning in hoe het (leven) is. Zonder daarover in details te willen treden over het hoe en wat van dat verdriet (dat is iets ouds en iets persoonlijks) vind ik het inspirerend om dit te delen. Want je zou juist kunnen denken: als ik dat maar achter me laat, me daar niet zo door laat leiden, de 'denk maar positief' stroming, dat dan je leven vrolijker en fijner is. Niet dus, althans, zo ervaar ik dat.
Ik herken mij dus ook in de flaptekst van het zojuist uitgekomen boek van psychoanalyticus Darian Leader, Het nieuwe zwart, Rouw, melancholie en depressie. "Het nieuwe zwart toont aan dat rouw en melancholie de grondslag vormen van wat we nu depressiviteit noemen (...). Leader houdt een pleidooi voor het doorleven van ongeluk en tegen het hedendaagse streven naar geluk. Door beter inzicht te krijgen in reacties op verlies kunnen wij ons bevrijden van het idee dat we lijden aan een ziekte (die wij dan dus 'depressie' noemen, mk) en leren inzien dat zwaarmoedigheid een belangrijke functie vervult".
Misschien vind jij het een gekke switch van mij van 'genieten en inspiratie' naar 'verdriet en verlies doorleven' maar grappig genoeg horen ze dus bij elkaar. Geen genieten zonder toelaten van pijn. Of beter nog: het doorleven van pijn, en deze weer loslaten. Want uiteindelijk is pijn (verdriet, rouw om verlies, lichamelijke pijn) net zo goed de stroming van het leven als een geluksgevoel zoals de geboorte van je kind, een perfect projectresultaat of een geslaagd zangoptreden.
Wellicht een volgende keer meer hierover. Voor nu... geniet van wat de zomer jou aanreikt.